กลายเป็นอีกเรื่องราวที่สะท้อนถึงความเป็นจริงของสังคมไทยในทุกวันนี้เลยก็ว่าได้ ซึ่งเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการซื้อสินค้า ที่หากเราซื้อสินค้าจากพ่อค้าแม่ค้าที่ลำบาก หาเช้ากินค่ำ เรามักจะต่อราคาให้ถูกลงไปอีก แต่เมื่อไหร่ที่เราไปภัตตาคารหรู ซื้อสินค้าแพงๆบนห้าง เรากลับจ่ายได้เต็มจำนวนโดยไม่คิดจะเสียดายเงิน เฟซบุ๊กเพจ YouLike (คลิปเด็ด) ได้ระบุว่า
ไข่ไก่ขายยังไง
พ่อค้าชรา ก็ตอบว่าฟองละ 5 บาทครับ
คุณนายก็บอกว่า ฉันต้องการซื้อไข่ 6 ฟอง 25 บาทได้ไหม (ที่จริงควรจะ 30 บาท) ชายชราตอบว่า แล้วแต่คุณนายเถอะ อยากซื้อเท่าไหร่จ่ายเท่าไหร่ก็ตามสะดวก วันนี้อาจจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีของผมก็ได้ เพราะตั้งแต่เช้า ยังขายไข่ไม่ได้เลย
แล้วคุณนายก็หิ้วไข่ 6 ฟอง เดินไปขึ้นรถเก๋งที่มีเพื่อนๆ นั่งอยู่แล้ว ด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่องว่า สามารถซื้อไข่ได้ในราคาถูกกว่าที่พ่อค้าขาย
หลังจากนั้น คุณนายและผองเพื่อนก็ไปภัตตาคารแห่งหนึ่ง สั่งอาหารมา และกินกันอย่างเพลิดเพลิน แต่ก็ไม่หมด ยังเหลืออีกมากมายเยอะแยะ จนในที่สุดก็เรียกทางร้านมาเช็คบิล ราคาทั้งหมด 1400 บาท คุณนาย ยื่นเงินไปให้ 1500 แล้วบอกว่า ไม่ต้องทอนนะคะ
เงินแค่นี้มันธรรมดามากสำหรับเจ้าของภัตตาคาร แต่สำหรับพ่อค้าชราที่ยืนขายไข่ ถ้าเขารู้มันอาจจะเจ็บปวดมากก็ได้นะ
จุดสำคัญคือว่า ทำไมเราชอบโชว์ว่า เวลาเราซื้อของจากพ่อค้าแม่ค้าที่เป็นชาวบ้านลำบากอยู่แล้ว เรามักต่อรองราคาและรู้สึกพึงพอใจ ถ้าหากว่าเราต่อราคาได้ถูกกว่าราคาที่เขาขาย
คุณคิดว่าแปลกไหมล่ะ หลายคนมักไม่เคยได้ต่อรองราคาสินค้าราคาแพงๆ เหล่านั้น ที่วางขายในห้าง ในร้านอาหารใหญ่ๆ ที่เขาตั้งราคาไว้สูงเรียบร้อยหมดแล้ว
ลองอ่านนี้ดูอีกหน่อย ผมมักจะชอบซื้อของจากคนจนๆ และให้ราคาสูง ทั้งๆที่ไม่ได้ต้องการสินค้าเหล่านั้น ..แค่ต้องการให้เงินแก่พวกเขาเพื่อนำไปใช้เลี้ยงครอบครัวเขา ถามว่าทำไมผมทำแบบนั้น "มันเป็นการทำบุญ ที่มีคุณค่ามาก (ที่จริงก็แบบว่า มันเป็นการช่วยเขา ที่ทำให้เขาไม่ต้องรู้สึกว่าเขาเสียศักดิ์ศรีครับ
ผมรู้ว่า ส่วนใหญ่ คุณไม่ส่งต่อข้อความเหล่านี้หรอก แต่ลองทำดูซะหน่อยสิ เงินเล็กน้อยของคุณอาจจะเป็นชีวิตของเขาเลยก็ได้นะ
No comments:
Post a Comment